897

Podziękowanie

Oryg.: brak. - Druk.: RN 1 (1922) 18.
[Kraków, 15 XII 1921 - początek stycznia 1922] [ 1 ]

Z całego serca składam dzięki N[ajświętszej] M[aryi] Pannie Niepokalanej za zupełnie niespodziewane nawrócenie pana N. Z wyższym wykształceniem, ale we wierze słaby, twierdził, że dla niego trzeba jaśniejszych dowodów [ 2 ] i że jest - heretykiem.

Jeden z członków "Milicji Niepokalanej" pożyczył mu dobrą książkę, lecz gdy ta niewiele go zajmowała, dał mu "Cudowny Medalik" [ 3 ]. Tego samego jeszcze dnia pan ów odbył najniespodziewaniej szczerą spowiedź i zakończył ją rzewnym płaczem. - Cześć Niepokalanej!

K[olbe] M[aksymilian]

Tekst z dawnym numerem 899.

[ 1 ] Zob. przyp. 1.

[ 2 ] Zob. Pisma, 959 - art. pt. Bez jaśniejszych dowodów.

[ 3 ] Oczywiście był to sam św. Maksymilian - zob. Pisma, 959