1200

I - pod każdym względem, bez granic, całkowicie, aż do rycerstwa bez granic, całkowicie. -

Matka, Królowa itd. (pochodzenie, pojęcia niedoskonałe).

1) Dziecko, 2) podobieństwo, obraz, 3) (bez praw) rzecz i własność (miłość).

[NMP jest Matką naszą, gdyż]

1 - Ogólne przekonanie, przeczucie wiernych.

2 - Pan Jezus dał.

3 - Matką głowy Kościoła Jezusa; więc i członków.

4 - Matką łaski Bożej, łaski Ducha Przen[ajświętszego], Pośredniczką łask, Matką życia łaski, życia duchowego.

5 - Matką Odkupiciela, więc i odkupionych (Współodkupicielka).

6 - Matką Stworzyciela samego; więc i stworzeń (aniołów, ludzi itd.).

Ty - dziecko, więc:

1. Miłuj ją ofiarnie jak Matkę; Ona cię miłuje aż do ofiary ze Syna Bożego; przy Zwiastowaniu przyjęła cię dobrowolnie za dziecko.

2. Ona cię upodobni do siebie, coraz bardziej niepokalanym czynić będzie, mlekiem swej łaski karmić. Pozwól się tylko Jej prowadzić, coraz swobodniej Jej urabiać. Czuwaj nad czystością sumienia, w Jej miłości je oczyszczaj. Nie zniechęcaj się nawet po grzechu ciężkim i wielekroć popełnianym. Akt miłości doskonałej oczyści cię.

3. Rzecz i własność. Niech Ona czyni z tobą, co Jej się podoba, nie krępuje się żadnymi ograniczeniami obowiązków matki względem dziecka. Bądź Jej rzeczą, własnością, niech swobodnie cię użyje i zużyje, do czegokolwiek zechce bez żadnych zastrzeżeń.

Właścicielką twoją, Panią i Królową twą absolutną. Sługa sprzedaje swą pracę, ty zaś daj i pracę, i cierpienie, i siebie całego jako dar. Proś, by nie szanowała twej wolnej woli, ale zawsze swobodnie wedle swej woli z tobą czyniła.

Bądź Jej i dzieckiem, i sługą, i niewolnikiem z miłości i pod każdym, każdym względem, jaki ktokolwiek dotąd wyraził, kiedykolwiek wyrazi albo wynaleźć by mógł. Słowem: Jej.

Aż rycerzem, aby inni stawali się coraz bardziej Jej jak ty i więcej; i to wszyscy, co są i będą po całym globie, i współdziałali z Nią w walce z wężem.

Niepokalanej, by stawać się coraz bardziej czystym, sumienie coraz czystsze, niepokalane, jak Ona Jezusowa, aż matką [ 3 ] i zdobywczynią serc dla Niego [ 4 ].

Ty Jej:

1. Pozwól się Niepokalanej prowadzić - cokolwiek nie zależy od twej woli, to na pewno Ona dopuszcza na ciebie, chociażby to pochodziło ze złej woli innych. Ona chce, by cię to spotkało.

2. Odpowiedz na to albo: a) nie zwracając uwagi, jeżeli to nie dopomaga ci ani przeszkadza do osiągnięcia celu zbliżenia się do Niej, umiłowania Jej, Jezusa, Ojca; albo b) używając (idąc za tym), jeżeli dopomaga, albo c) zwalczając, jeżeli przeszkadza. - Ona chce, byś tak czynił.

3. W posłuszeństwie zakonnym pewna jest Jej wola, Syna i Ojca wola; więc nieskończenie mądra, roztropna, potężna, dobra, chociażbyś tego swym rozumem dostrzec nie był w stanie, bo rozum twój skończony i omylny.

4. Pełniąc Jej wolę, okazujesz istotną miłość Jej, Jezusowi i Ojcu, uświęcasz się.

5. To, czego chce Ojciec, chce i Syn, i Duch, chce i Jezus, i Niepokalana; wola Ich nie różni się nigdy.

6. W rzeczach, gdzie ani konieczność, ani posłuszeństwo nie zdecydowało, działaj, jak chcesz, starając się sprawić Jej przyjemność. Miłuj i czyń, co chcesz, wedle zdania św. Augustyna [ 5 ].

7. Staraj się zachować sumienie czyste; czuwaj, byś nie upadł, a w razie upadku - byś nie zwlekał z powstaniem.

8. Ona cię ustrzeże od upadku, jeżeli Jej zaufasz, a sobie wcale ufać nie będziesz i ze swej strony zrobisz, co możesz, przy Jej pomocy, by nie upaść.

9. Przyczyną upadku - zaufanie we własne siły wbrew prawdzie, że sami ze siebie niczym jesteśmy i nic nie potrafimy; bez Niej, Pośredniczki łask, nie ustrzeżesz się upadku.

10. W razie upadku - oddaj się Jej natychmiast i całą sprawę upadku swego i proś o przebaczenie: "Mamusiu Droga, przebacz i wyproś przebaczenie u Jezusa". Najbliższą czynność staraj się spełnić tak, by Jej i Jezusowi jak największą sprawić przyjemność i bądź pewny, że ten akt miłości zgładzi to przewinienie całkowicie. Przy najbliższej spowiedzi św. wyznasz ten upadek, ale przedtem już ci Ona i Jezus, i Ojciec tego nie pamiętają.

11. Kochaj całą swoją istotą, wolą i uczuciem, ale gdybyś czuł się oschłym i nie mógł wzbudzić uczuć miłości, nie martw się tym, bo to nie należy do istoty miłości. Jeśli twa wola pragnie tylko Jej wolę spełnić, to bądź spokojny, że naprawdę Ją miłujesz, Jezusa i Ojca.

12. Nie zapominaj, że świętość polega nie na czynach nadzwyczajnych, ale na dobrym spełnianiu twych obowiązków względem Boga, siebie i innych.

13. Żaden, nawet najświętszy stan, nie zapewni ci uświęcenia duszy, jeżeli będziesz zaniedbywał obowiązków z tego stanu płynących.

W twych obowiązkach upatruj pewną wolę Niepokalanej, której spełnienie dowodzi twej ku Niej miłości, a w Niej i przez Nią - ku Jezusowi i Ojcu.

Nawet modlitwa, pokuta i uczynki skądinąd same w sobie dobre, nie będą Jej miłe, jeżeli one przeszkadzają ci do dobrego spełnienia twych obowiązków. W nich bowiem właśnie jest Jej wola.

14. Możesz spokojnie używać wyrażeń: "pragnę pełnić wolę Niepokalanej", "niech się dzieje wola Niepokalanej", "Niepokalana tak zrządziła, bo Ona chce tego, czego chce Jezus, a On - czego chce Ojciec". Więc Jej wola nie różni się od woli Syna i Ojca. Owszem, powołując się na Jej wolę bez żadnych zastrzeżeń, przez to samo wyznajesz oprócz umiłowania woli Bożej jeszcze i tę prawdę, że Jej wola jest tak doskonała, że w niczym się od woli Bożej nie różni i oddajesz chwałę Bogu - i Ojcu, i Synowi, że tak doskonałe stworzenie stworzył i na Matkę przysposobił.

[O. Maksymilian M-a Kolbe]