765
Do o. Piusa Bartosika [ 1 ]
Oryg.: rkps AN. Jedna karta dwustr. zapis. List na blankiecie z nadr.: Klasztor | OO. Franciszkanów | Niepokalanów | p[ocz]ta Teresin k[oło] Soch[aczewa], st[acja] kol[ejowa] Szymanów | Telefony: Teresin k[oło] Sochaczewa nr 13 | Błonie nr 88.
Maryja!
Drogi Ojcze!
Posyłam zameldowanie. Trochę się odwlokło, ale też i przed ostatecznym terminem było załatwione.
Szczęśliwego Nowego Roku pod opieką Niepokalanej,
Staramy się tu dać poznać Niepokalaną także naszym "gościom" i w Sochaczewie [ 2 ], i tutaj. Niech Ją wszyscy poznają i pokochają coraz goręcej. Szczegóły osobiście naopowiadamy sobie. Na razie czekamy z dnia na dzień, co Opatrzność Boża przyśle, a trzeba przyznać, że Niepokalana silną a dobrotliwą ręką prowadzi swój Niepokalanów. Braci przybywa coraz więcej. Będzie ponad 120 [ 3 ]. Formalności "Rycerzowe" jeszcze nie ukończone, ale spodziewamy się, że jeżeli tak Jej się będzie podobało, to i Jej "Rycerz" się ukaże [ 4 ].
Niechaj Ojciec drogi wzmocni swe siły, by mógł potem długo jeszcze Niepokalanej służyć.
W św. O. Franciszku
br. Maksymilian M-a Kolbe
[ 1 ] Bł. Pius Bartosik przebywał wówczas w Szczęsnówku (Ostrówku) k. Tłuszcza.
[ 2 ] Por. Pisma, 763. "Goście" - to oczywiście Niemcy.
[ 3 ] Bracia we wrześniu 1939 r. opuścili Niepokalanów na zarządzenie o. prowincjała i na polecenie starosty powiatowego w Sochaczewie.
Na polecenie św. Maksymiliana bracia mieli wstąpić do PCK w swoich rodzinnych stronach (por. Pisma, 794: "celem było [...] przeniesienie działalności miłości bliźniego na pola walki, w Czerwonym Krzyżu, i to bez względu na to, kto by potrzebował sanitarnej pomocy"), gdyż Warszawa i Sochaczew nie przyjmowały zgłaszających się (Pisma, 794).
Po przegranej wrześniowej 1939 r. i po pewnej stabilizacji warunków, bracia w miarę możności wracali do Niepokalanowa. Przed rozproszeniem było 609 braci, nie licząc ojców, kleryków-nowicjuszy i internistów.
[ 4 ] Św. Maksymilian starał się u władz okupacyjnych o pozwolenie na wznowienie "Rycerza Niepokalanej".