1085

Maryja

Roku zeszłego też widzieliśmy shogatsu no o kazari [ 2 ] i w przyszłym roku znowu będą. W tym rzeczy pewne i niepewne też są (tashika no koto mo tashikanai kotomo aru). Że zeszły shogatsu widzieliśmy - to pewne, że obecny widzimy - też nie ulega wątpliwości. Czy jednak zobaczymy przyszły? Nie wiemy.

Nie bójmy się myśleć o prawdach, chociażby zdawało się, że są przykre, bo prawda zawsze jest pożyteczna. Więc nie wiemy, czy zobaczymy shogatsu przyszły, bo corocznie schodzą z tego świata i staruszkowie, i ludzie w wieku średnim, i dzieci, nawet najmniejsze, a nie wiemy, kiedy na nas czas przyjdzie. Jednak jedno na pewno, zupełnie na pewno wiemy, tj. że od przeszłego shogatsu zbliżyliśmy się do śmierci o cały pełny rok. To jest pewne. I że co dzień o cały dzień się zbliżamy. Co godzina, minuta - o godzinę, minutę. To jest pewne. I to dotyczy wszystkich ludzi i każdego z osobna w jakiejkolwiek części świata, w jakimkolwiek kraju, biednych i bogatych, prostaczków i uczonych, wielkich, możnych i maluczkich, bez żadnego wyjątku.

Wielu nie lubi o tym myśleć, upodabniając się do strusia, który gdy nie może ujść pogoni, wkłada głowę w piasek, spokojny, że nie widzi myśliwego. Ale my zdobądźmy się na odwagę i idźmy dalej: a co będzie po śmierci? Czy jest jakie życie, czy nie? Jeśli jest Bóg, musi być sprawiedliwy. Na tym świecie jakżeż często sprawiedliwości nie ma. Więc musi być na drugim, po śmierci. Więc i niebo, i piekło. Z ust dwóch szerzycieli buddyzmu słyszałem, że uczą, że jest i niebo, i piekło, ale rzeczywiście tak nie jest i oni w to nie wierzą. A więc oszukujecie lud - zagadnąłem. Shikata ga nai (nie ma rady) - była odpowiedź. Nie wolno uczyć rzeczy nieprawdziwych. Jeżeli nieba i piekła nie ma, to niech wszyscy prawdę znają, a jeżeli jest, to jest dla wszystkich równo, bo wobec Boga wszyscy ludzie są równi. Jeżeli jest Bóg, nieskończenie doskonały Bóg, to musi być i nieskończenie mądry, dobry i sprawiedliwy i wobec niego każdy bez wyjątku po śmierci zda rachunek z każdej myśli, słowa i uczynku i otrzyma nagrodę lub karę najsprawiedliwszą. Myśl o tym denerwuje i dlatego nie mając siły zmienić życia, wielu słabszych duchowo ludzi przeczy nawet istnieniu Boga, choć ani jednego dowodu na takie twierdzenie nie znajduje, a każde drzewo okryte kwiatami i potem owocami głośno woła, że absurdem byłoby twierdzić, że to wszystko dzieje się bez Twórcy, który celowo mądrze tak urządził drzewo, by korzenie zapuściło w ziemię i ssało soki, konary wznosiło do góry i rozłożyło liście przed ożywczymi promieniami słońca, i wypuściło misternie zbudowane różnokolorowe kwiatki wabiące owady i dające im słodki nektar w zamian za przenoszenie pyłku, by umożliwić powstanie owocu z ziarenkami, które wrzucone do ziemi zdolne są odtworzyć drzewo podobne do tego, z którego wyszły. Kto spokojnie przypatruje się przyrodzie, ten z uśmiechem spogląda na cały tupet bezbożnictwa.

Książki podobnych słabych duchowo ludzi przedostają się i do Japonii. Z zapałem się je tłumaczy na japoński język w wielu nieraz wchłania bezkrytycznie ich treść zapominając o tym, że mają też własny rozum, przed którego sąd należy stawić wszystko, co się słyszy i czyta, chociażby nawet nazwiska piszących czy mówiących zdawały się być głośne po świecie.

Bo i głośności różne są powody.

Korube