1106b

Religia miłości

Oryg.: brak. - Druk.: "Mugenzai no Seibo no Kishi" 7 (1936) nr 3, s. 2 nn. Z oryg. japońskiego tłumaczył o. Janusz M. Koza OFMConv.
[Mugenzai no Sono, przed marcem 1936] [ 1 ]

Nienawiść rozłącza, rozdziela i burzy, a przeciwnie miłość łączy, daje pokój i buduje. A zatem nic dziwnego, że tylko miłość zawsze ludzi doskonali. Stąd też tylko ta religia, która uczy miłości Boga i bliźniego, może ludzi doskonalić.

Religia Jezusa Chrystusa jest rzeczywiście religią miłości i to miłości doskonałej, a jest to widoczne w świętych słowach Jezusa Chrystusa.

Św. Mateusz, który zawsze był w towarzystwie Jezusa jako jeden z dwunastu, opowiada nam w swojej ewangelii o następującym zdarzeniu w 22 rozdziale, wiersze 35-40:

"I zapytał Go jeden z nich, zakonny doktor, kusząc Go: Nauczycielu! które jest wielkie przykazanie w zakonie? Rzekł mu Jezus: Będziesz miłował Pana Boga twego ze wszystkiego serca twego i ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej myśli twojej. To jest największe i pierwsze przykazanie. A wtóre podobne jest temu: Będziesz miłował bliźniego twego jako samego siebie. Na tym dwojgu przykazań cały zakon zawisł i prorocy".

Inny z Apostołów, św. Jan, który był świadkiem naocznym męki i śmierci krzyżowej, pozostawił nam opis łagodnego pouczenia Jezusa danego Apostołom w czasie Ostatniej Wieczerzy. Św. Jan nie tylko uczestniczył w tej Ostatniej Wieczerzy, ale jako uczeń umiłowany zawsze był w pobliżu Jezusa, mógł więc najlepiej zrozumieć znaczenie słów Chrystusa. Wybierzmy niektóre teksty z ewangelii napisanej przez tegoż Jana: "Synaczkowie! już niedługo jestem z wami. Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali" (J 13,33-34).

"Jak Mnie umiłował Ojciec, i Ja umiłowałem was, trwajcież w miłości mojej. Jeśli przykazania moje zachowacie, będziecie trwać w miłości mojej, jak i Ja zachowałem przykazanie Ojca mego i trwam w miłości Jego. To wam powiedziałem, aby wesele moje w was było, a wesele wasze wypełniło się. To jest przykazanie moje, abyście się wzajemnie miłowali, jakem Ja was umiłował. Większej miłości nikt nie ma nad tego, który duszę swą kładzie za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeśli czynić będziecie, co Ja wam przykazuję. Już was nie będę zwał sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego; lecz nazwałem was przyjaciółmi, bo wszystko co słyszałem od Ojca mego, oznajmiłem wam. Nie wyście Mnie obrali, alem Ja was wybrał i postanowiłem was, abyście szli i owoc przynieśli, ażeby owoc wasz trwał i żeby o cokolwiek poprosicie Ojca w imię moje, dał wam. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali" (J 15,9-17).

Na koniec Jezus ofiarował swemu Ojcu w niebiesiech modlitwę i przy końcu tej modlitwy następujące wypowiedział słowa: "Jak Ty Mnie posłałeś na świat, i Ja ich posłałem na świat. A za nich Ja poświęcam samego siebie, aby i oni uświęceni byli w prawdzie. A nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy przez słowo ich uwierzą, we Mnie, aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni w Nas jedno byli, aby uwierzył świat, żeś Ty mnie posłał. A chwałę, którą Mi dałeś, Ja dałem im, aby byli jedno, jak i My jedno jesteśmy. Ja w nich, a Ty we Mnie, aby byli doskonałymi w jedno i żeby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i umiłowałeś ich, jak i Mnie umiłowałeś. Chcę, Ojcze, żeby i ci, których Mi dałeś, byli ze Mną, gdzie Ja jestem, aby oglądali chwałę moją, którąś Mi dał; albowiem umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! świat Cię nie poznał, a Jam Ciebie poznał; i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. I oznajmiłem im imię Twoje i oznajmię, aby miłość, którą Mnie umiłowałeś, w nich była, a Ja w nich" (J 17,18-26).

Stąd jasno wynika, jak bardzo pragnął Chrystus, aby serdeczna miłość panowała między ludźmi.

Apostołowie dobrze zrozumieli pragnienie Pana co do tej sprawy. Stąd więc św. Piotr w swym liście tak pisze: "A nade wszystko miejcie ustawiczną miłość jedni ku drugim, bo miłość zakrywa mnóstwo grzechów" (1 P 4,8).

Św. Jan w swym pierwszym liście tak mówi: "A my poznaliśmy i uwierzyliśmy miłości, jaką Bóg ma ku nam. Bóg jest miłością, a kto mieszka w miłości, w Bogu mieszka, a Bóg w nim" (1 J 4,16). "A to jest przykazanie Jego, abyśmy wierzyli w imię Syna Jego Jezusa Chrystusa i miłowali się wzajem, jak nam rozkazanie dał" (1 J 3,23). "Najmilsi! miłujmy się wzajem, bo miłość jest z Boga, i każdy kto miłuje, z Boga jest urodzony i zna Boga" (1 J 4,7).

Gdyby taka religia rozszerzyła się po całym świecie, można by powiedzieć, że świat stał się rajem.

Korube

[ 1 ] Zamieszczone w numerze marcowym japońskiego RN z 1936 r.