1133

[Niepokalana]

Oryg.: rkps AN. Trzy karty: dwie dwustr., jedna jednostr. zapis.

[Niepokalanów, przed styczniem 1938] [ 1 ]

- Od Ojca Przedwiecznego wszystko pochodzi i do Niego wraca przez Syna (Chrystusa) i Ducha Św. (Niepokalaną) [ 2 ].

- Każda chwilka (istnienie, czynność) w zjednoczeniu z Niepokalaną, a ponieważ Jej zjednoczenie z Jezusem i Jezusa z Bogiem Ojcem jest najdoskonalsze, więc przez zjednoczenie z Nią jesteśmy zjednoczeni z Jezusem i Ojcem Niebieskim.

- To zjednoczenie nie polega na uczuciu, ale jest aktem woli raz uczynionym i nie odwołanym, choćby kto o nim nic nie myślał.

- By w praktyce nie sprzeciwiać się temu oddaniu, dobrze ponawiać je często: "Maryja".

- Na twarz przed Niepokalaną.

- Na intencję podziękowania Ojcu Przedwiecz[nemu], Synowi Bożemu, Duch[owi] Prz[enajświętszemu] i całej Trójcy Przen[ajświętszej] za wszystkie łaski, co były, są i będą udzielone Niepokalanej.

- Każda łaska jest owocem miłości Ducha Przen[ajświętszego] i N[iepokalanej].

- Łaskiarrow downB[óg] O[jciec] ∞
Chryst[us] ∞
Duch Św[ięty]
right bracketŻycie Trójcy Przen[ajświętszej]:
pełność łaski się przelewa
na nas
Niepok[alana] skończ[ona]
z Ducha Przen[ajświętszego]
miłości ku Niej
right bracketOwoc:
Chrystus i przybrani synowie Boży
My skończ[eni] i okaleczeni nie odpowiadamy, jak powinni[śmy].
- Dary naszearrow upB[óg] Ojciec... ∞
Chrystus... ∞
Niepokalana skończ[ona], czysta, nieskalana
My - okaleczeni, nieczyści

- Stałej miłości Boga ku Niep[okalanej] owocem jest Jezus i Jego mistyczne członki, dusze ludzkie odrodzone w Nim z Ojca i Jej (Ducha Przen[ajświętszego]).

- Ojciec odwiecznie rodzi Syna, a Duch Przen[ajświętszy] pochodzi od Obydwu.

- Coraz bardziej być Jej, pogłębiać należenie do Niej, i stąd coraz bardziej dawać swobodę skrzydłom miłości, zwłaszcza ku Przen[ajświętszemu] Sercu P[ana] Jezusa i dowodom Jego miłości. Łono Niep[okalanej], żłóbek, dziecięctwo w objęciach i pod okiem Niepokalanej, życie ukryte w domku nazaretańskim, gorliwość apostolska, cierpliwość w prześladowaniu, ubóstwo itd., i śmierć na krzyżu, i Zmartwychwstanie, i Eucharystia.

- Niepokalanów to domek nazaretański. Ojcem - Bóg Ojciec, Matką i Panią domu to Niepokalana, pierworodnym Synem a naszym Bratem - to Brat P[an] Jezus w Przen[ajświętszym] Sakramencie Ołtarza. Wszyscy zaś młodsi bracia starają się naśladować starszego w miłości i czci ku Bogu i Niepokalanej wspólnym naszym rodzicom, a od Niepokalanej uczą się kochać Boskiego starszego Brata; Pierwowzór, Ideał świętości, który raczył z nieba zstąpić, wcielić się w Niej i zamieszkać z nami w Tabernakulum.

- Cały świat jest wielkim Niepokalanowem, gdzie też Ojcem Bóg, Matką Niepokalana, Starszym Bratem Pan Jezus w tylu tabernakulach po świecie, a młodsi bracia to ludzie. - I Niebo to Niepokalanów, bo i tam ten sam Ojciec i Matka, i starszy Brat z ciałem.

[O. Maksymilian M-a Kolbe]

[ 1 ] Myśli naszkicowane do artykułu pt. Immaculata - zob. Pisma, 1136.

[ 2 ] Od VIII w. coraz częściej spotykamy wypowiedzi teologów, że wszelkie dobro, które otrzymujemy od Boga, przechodzi przez ręce NMP (por. A. Stol z OSB, Die Mittlerin aller Gnaden, w: Katholische Marienkunde, Bd. II, Paderborn 1952, 246). Obecnie upowszechniło się przekonanie, że Matka Najświętsza może uprosić nam u Boga każdą łaskę, a niektórzy teologowie nawet sądzą, że nie otrzymujemy łask bez Jej wstawiennictwa (por. np. Ch. Pesch SJ, Die selige Jungfrau Maria die Vermittlerin aller Gnaden: Eine theologische Untersuchung, Freiburg Br. 1923, 53; G. Roschini OSM, Mariologia, vol. II, p. 1, Romae 1947, 395). Bardzo rzadko natomiast spotyka się w teologii twierdzenie, że Maryja pośredniczy w przekazywaniu Bogu wszystkich darów duchowych, jakie ludzie mogą Mu ofiarować (tzw. "pośrednictwo wstępujące" w odróżnieniu od wyżej scharakteryzowanego "pośrednictwa zstępującego"). Św. Maksymilian opowiada się za obu formami pośrednictwa Matki Bożej.