190

List 4. [do braci]

Oto co się dalej działo.

W Rzymie spotkała mnie niespodzianka, bo tramwaj gdzieś w bok wykręcił i dowiedziałem się, że auta rozsiadły się w centrum miasta i wypchały tramwaje na ulice bardziej odległe i to od stycznia.

W kolegium [ 2 ] przyjęcie życzliwe, tylko odźwierny (świecki) jakoś mi nie ufał, zatrzymał i telefonicznie dał nasamprzód znać rektorowi [ 3 ]. Tymczasem pokazał się jeden z Polaków, więc nie czekając na nic, ruszyłem na górę. Przyjemne wspomnienie. U wejścia figura Niepokalanej, przed którą zawsze klerycy wychodząc z domu i powracając odmawiają "Zdrowaś Maryjo". Dalej nowość: korytarze nazwane imieniem różnych świętych. Pojawił się i o. rektor, gorliwy zakonnik, i sam [się] zakrzątał około ulokowania mnie. I w "Polonii" kolegium się ożywiło i jeden po drugim przychodzili się witać. Obmyłem się nieco i do O. Generała [ 4 ]; lecz go nie było w Rzymie, ani nawet jego zastępcy nie zastałem. Za to wychodząc od Dwunastu Apostołów [ 5 ] natknąłem [się] na o. prokuratora misji [ 6 ], który mi zapowiedział, że ma ze mną porachunki nie materialne, ale "moralne". Chodziło o zbieranie przez "Rycerza" kwot na nowo ochrzczonych. Był zaskoczony i uradowany zarazem projektem założenia "Rycerza" na Wschodzie. Nazajutrz też ruszyliśmy do Kolegium Propagandy i tam mówiłem z rodowitym Hindusem (jest ich tam siedmiu). Pokazywał na mapie, gdzie jego wioska leży [...] [ 7 ], opowiadał, jak to obecnie obowiązuje wszędzie język hindi, jak dotąd panował język angielski, że w jego miejscowości wychodzi kilka czasopism (dzienników), i w niedalekim innym mieście coś 30 itp. Dałem mu Cudowny Medalik, a także dla jego kolegów; no i egzemplarz "Rycerza". U wyjścia natknąłem [się] i na Polaka, naszego czytelnika. W czwartek rano mam obiecane, że będę mógł się nagadać z moimi Hindusami, Chińczykami i Japończykami.

Stąd zaraz do Jezuitów, bo w Kalkucie z ich zakonu biskup [ 8 ], jak również w Bombaju [ 9 ] - [miasta], które doradzał ów Hindus (może i dlatego, że on z tego wybrzeża). Ale tam trudniej; podał jednak o. socjusz gen[eralny] od spraw misyjnych [ 10 ] myśl, abyśmy przejęli na siebie ich drukarnię obsługiwaną dotąd przez świeckich; pracuje tam 140 ludzi, wychodzi 5 coś czasopism i w jednym roku 24 książki.

Co do Japonii to biskup z Nagasaki, rodowity Japończyk [ 11 ], wyraził życzenie, by Franciszkanie do jego diecezji przybyli: więc byłoby łatwiej, lecz spodziewałby się dostać księdza.

Najlepiej stoi sprawa z Chinami, bo o. prokurator gen[eralny] misji otrzymał już pozwolenie (przed moim przyjazdem) na objęcie placówki w Szanghaju, ale z kłopotliwym warunkiem, by nie zajmować się duszpasterstwem; a to w sam raz widać Niepokalana podyktowała temu Wikariuszowi Apostolskiemu w Szanghaju [ 12 ] taki warunek, żeby tam się utworzył drugi Niepokalanów.

Dzisiaj odprawiłem Mszę św. przy ołtarzu, gdzie Niepokalana objawiła się Ratisbonne"owi, bo to rocznica tego objawienia (20 stycznia). Sam i pierwszą Mszę św. miałem [ 13 ]. A potem znowu z o. prokuratorem do Kongregacji Propagandy. Zdaje się, że przed niedzielą nie uda mi się opuścić Rzymu.

Dziś oglądaliśmy lokal, gdzie by "Rycerz" mógł wychodzić w Rzymie. Zdaje się coś opatrznościowego.

Lokal obszerny, ubogi, połączony z kolegium, a tak oddzielny, żem o nim, mimo 7-letniego tu pobytu, nic nie wiedział. Zobaczymy, jak Niepokalana zrobi.

W ogóle czuję, że się modlicie w intencji mojej podróży i spraw, które mam załatwiać; czuję bowiem, jak Niepokalana sama sprawami kieruje.

Proszę nadal o modlitwę, bym Jej czasem w czymkolwiek nie przeszkodził i bym wypełnił, czego Ona ode mnie żąda. N[ajprzewielebniejszy] O. Generał ma powrócić około 25 a 27 bm., więc muszę zaczekać na niego.

br. Maksymilian M-a Kolbe