294

Do o. Floriana Koziury [ 1 ]

Oryg.: rkps AN. Jedna karta dwustr. zapis.
[Nagasaki, 5 IV 1931]

PS - A ja bym to i jeszcze ze czterech [ 2 ] co najmniej braci teraz ukradł, ale wiem, że w polskim Niepokalanowie ręce od pracy opadają - więc uzbrajam się w cierpliwość - na potem.

Kiedy zdobędziemy cały świat Niepokalanej?... czyli wypełnimy cel MI.

Mnie się zdaje (i jak mogło by się nie zdawać?), że w każdym choć najgorliwszym konwencie obowiązują ściśle tylko dwie rzeczy: reguła i konstytucje, a w Niepokalanowie jeszcze trzecia, tj. dyplomik MI [ 3 ] w najściślejszym pojęciu (oddanie się "bez granic" Niepokalanej itp.). A dlaczego?

Bo na ten cel wpływają ofiary i za te ofiary powstał "Rycerz", Niepokalanów polski, japoński i (jeżeli Niepokalana zechce) powstaną i inne, aż Niepokalana wejdzie i zakróluje w każdym sercu.

Wciąż to samo powtarzam w kółko [ 4 ] - prawda?... Ja się czuję niesilnie. I teraz, gdy piszę, gorączka przypieka, ale niech Niepokalana kieruje wedle swej Woli. Dobrze, że mam już teraz zastępcę. - Zdaje mi się jednak, że dopokąd dycham, mam jakby obowiązek wciąż "w kółko" choć różnymi słowami powtarzać to samo, co wciąż w polskim Niepokalanowie będąc powtarzałem, że np.: kto (nowicjusz, kleryk) gorliwie zachowa regułę i konstytucje zakonne, a nie uważa za ścisły obowiązek sprawy Niepokalanej, MI, nie może się kształcić i wychowywać na koszt Niepokalanowa, tj. ofiar dla Niepokalanej [ 5 ]; więc o. Rajnera [ 6 ] powiedzenie w "Wieściach" [ 7 ] str. 8 nie będzie ścisłe. - Ojcu tam ustnie łatwiej to innym w razie potrzeby przedstawić.

Jeżeli te moje "gderania" nie podobają się Niepokalanej, to proszę o memento, bym przestał, a jeśli Jej są miłe, bym gardła nie żałował.

[O. Maksymilian M-a Kolbe]

[ 1 ] Dopisek do listu br. kleryka Mieczysława Mirochny z 5 IV 1931 do współbraci w Niepokalanowie.

[ 2 ] Zob. Pisma, 278.

[ 3 ] W oryginale wyrazy podkreślone dwukrotnie.

[ 4 ] Zob. Pisma, 288.

[ 5 ] To samo twierdzenie dotyczące uczniów Małego Seminarium Misyjnego zawarte jest w dopisku do listu br. kleryka Damiana Eberla z 16 I 1931 - zob. Pisma, 277.

[ 6 ] O. Rajnera Gościńskiego.

[ 7 ] Św. Maksymilian omawia ten temat szerzej w liście z 23 IV 1931 - zob. Pisma, 296.