321

Narodzenie Matki Bożej i w swej nowennie, i w swej oktawie przyniosło dla Mugenzai no Sono duże zmiany wyraźnie odrodzeniowe.

O. Metody [ 1 ] wyjechał 10 bm., chociaż dopiero dzisiaj ma przekroczyć granicę bolszewicką. Zatrzyma się na Msze św. w niedzielę w Harbinie. Tak przyjeżdżający bracia mogli się już z nim nie spotkać. Przy czyszczeniu jego celi i kosmetyki się znalazły (jakaś flaszeczka z pachnącą wodą i jakaś maść czy coś do włosów), o czym przedtem nic nie wiedziałem, chociaż miały etykietę japońską, więc tutaj kupione. Na odchodnem mówił, że zapewne pozostanie w Niepokalanowie. Mnie się jednak zdaje, że mimo całej swej szczerej pobożności byłby on tam niepożądanym tylko reformatorem, dążącym do wprowadzenia tam wszystkich tych zwyczajów, które mogą przyczynić się do uprzyjemnienia życia. Może się mylę, ale zdaje mi się, że ducha poświęcenia u niego trudno się dopatrzyć. Słowem, nie życie poświęcić dla ideału, ale ideały podporządkować życiu - oto praktyczna jego zasada - tak mi się zdaje, dlatego aż boję się, by nie zdawało mu się teraz, że właśnie w Niepokalanowie znajdzie "zadowolenie".

Nowych braci [ 2 ] Niepokalana już przyprowadziła. Opóźnili się o jeden dzień, bo nie mieli wizy chińskiej, więc musieli tę formalność załatwić na chińskiej granicy, ale to drobiazg. Teraz jest tu jeden kierunek, jeden duch - cześć Niepokalanej. Aż miło.

Br. Ludwik [ 3 ] jeszcze 6 bm. wybrał się do Tokio. Otrzymałem już od rektora Seminarium [ 4 ] zawiadomienie, że będzie on odtąd mieszkał w samym Seminarium. Będzie to znacznie lepiej. Mam nadzieję, że jeżeli co zaczerpnął z częstego przesiadywania w celi o. Metodego to z czasem wywieje, bo wolę okazywał dobrą.

Chciałbym tu jeszcze dodać, że bynajmniej nie uważam o. Metodego za człowieka złego, ale za obcego duchowi Niepokalanowa, a nawet za idącego z całym przekonaniem i świadomością wprost w przeciwnym kierunku i zdecydowanego, o ile to możliwe konsekwentnie, ten kierunek reformatorski wprowadzić.

Br. Mieczysław [ 5 ] złożył wczoraj śluby wieczne.

Mnie prosił ponownie biskup [ 6 ] o dalsze poprowadzenie aż do końca szkoły filozofii, gdyż starania o umieszczenie kleryków w Seminarium tokijskim spaliły na panewce z powoda braku miejsca. Ale teraz biskup podejmuje się opłacać dla mnie auto w jedną stronę do przyjazdu na wykłady ze względu na odległość Niepokalanowa od Seminarium. Od 21 bm. więc zaczynam wykłady.

Br. Marian [ 7 ] zaczął nowicjat 14 bm.

W sam dzień Narodzenia Matki Bożej zebrali bracia 93 nowe adresy dla "Rycerza" od prawie samych pogan; wśród nich był też jeden bonza [ 8 ]. W dzień zaś Siedmiu Boleści NMP przybyło dwóch pogan, narozmawiali się o sprawach religijnych i mają jeszcze z trzema kolegami przychodzić na naukę religii - cześć Niepokalanej. Na razie zostawili około 20 adresów swoich znajomych, by im posyłać "Rycerza".

Katolickie też pismo "Kosmos" [ 9 ]. - Właśnie znowu dzwoni ów poganin - ... Chcą więc przyjść jutro. Zaczniemy zaraz katechizm. Cześć Niepokalanej. A więc ów "Kosmos" popisał o nas bardzo przychylnie. Załączam egzemplarz. Przedtem już dość dawno był u nas młodzieniec z tego pisma. Nawypytywał się, nabrał rożnych fotografii, a teraz widać popisał.

Niepokalana, doprawdy, pociąga do siebie mimo nasze słabości, błędów, niedokładności i opuszczenia tyle dobrego. - Cześć Jej za wszystko.

Z prośbą o serafickie błogosławieństwo

br. Maksymilian M-a Kolbe

PS - W niedzielę członkowie Stow[arzyszenia] św. Wincentego a Paulo zeszli się u nas na błogosławieństwo Przen[ajświętszym] Sakramentem i urządzili u nas zebranie.