4

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Najdroższa Mamo!

List od Mamy jako też kartkę od Józia otrzymałem i serdecznie za życzenia dziękuje.

Co do tej sprawy [ 2 ] to po pierwsze donoszę, że to mnie wolno, i owszem. Mówiłem nawet O. Rektorowi [ 3 ], że Mama się o to boi. Ależ nie, nie, odpowiedział, a najlepszym na to dowodem, że mi pozwala do O. Penitencjarza [ 4 ] chodzić i daje sam wskazówki. Po drugie, byłem dziś u O. Penitencjarza i tegom się dowiedział: jeżeli Mama sobie życzy do Asyżu, to - dobrze, bo język nie będzie przeszkodą (tam bowiem będą i Niemki) i jakoś to będzie [ 5 ]. Tylko przed rozpoczęciem starania się o to trzeba, aby Mama otrzymała zezwolenie ze strony Taty wobec biskupa, urzędowo [ 6 ]. Biskup na pewno nie będzie stawiał żadnych trudności, ale on musi sprawę zbadać. Zresztą Mama się może łatwo albo od zakonnic, albo od naszych Franciszkanów we Lwowie, dowiedzieć, jak to zrobić. Może to Mama uczynić i za pośrednictwem naszego O. Prowincjała: to już Mamy troska. Gdy to będzie już zrobione, O. Penitencjarz Serafin napisze do swego znajomego w Asyżu, a ten zapuka do tamtejszej furty Franciszkanek [ 7 ]. A przeszkody, o których przedtem pisałem, zostaną tak usunięte, jak to przedtem doniosłem [ 8 ].

Z nowości jest tylko to, że w czwartek byliśmy na audiencji u O[jca] świętego [ 9 ]. Odbyła się wspaniale i niezwykle, ponieważ zawsze ogranicza się do błogosławieństwa, a w naszej było i pocałowanie ręki przed i po audiencji, i przemowa O. Rektora, i odpowiedź na nią O[jca] świętego. Przysyłam też błogosławieństwo O[jca] św[iętego] dla wszystkich krewnych, więc i dla Mamy i Józia. Gdy Mama napisze do Taty, to może Mama donieść, że i Tacie, i br. Walerianowi [ 10 ] przysyłam błogosławieństwo O[jca] św[iętego].

Byliśmy i u kardynała Protektora [ 11 ].

Z prośbą o modlitwę

wdzięczny

br. Maksymilian