407

Maryja!

Najprzewielebniejszy O[jcze] Prowincjale!

List z dnia 30 IX przedwczoraj doszedł. Cześć Niepokalanej za wszystko, co czyni i za tę uchwałę w sprawie nowicjatu [ 1 ]. Czasem obawiam się, co powie Rzym, bo i tam stąd przedtem list pogonił od mego poczciwego Współpracownika [ 2 ] z alarmem i przyszła odpowiedź po polsku [ 3 ], ale i tam jest Niepokalana.

Na o. Konstantym list N. O. Prowincjała zrobił silny i dodatni skutek, jak o tym świadczy jego załączony tu list [ 4 ].

Cześć Niepokalanej: bracia wszyscy i klerycy we wzajemnej miłości gorliwie służą Niepokalanej. Czyste złoto. Cześć naszej Właścicielce.

Przesyłam sprawę ślubów br. Mariana [ 5 ], gdyż kończy on nowicjat 29 I; więc ze względu na pogorszenie komunikacji sprawę przyśpieszyłem. Prosił o śluby. Co prawda, różne były przejścia, ale biorąc pod uwagę zmienność właściwą Chińczykom i Japończykom (słyszałem o tym od rektora konwiktu w Szanghaju, magistra nowicjuszów Marianistów w Nagasaki i od Polki dłuższy czas przebywającej (20 lat?) w klasztorze Trapistek w Sapporo), wpływ krewnych przeciwnych jego przebywaniu w klasztorze, okoliczności, że ani tu dostatecznej prasy ascetycznej po japońska nie ma, ani ja nie umiem na tyle języka, bym dostatecznie mógł urabiać itp., a także widoczną jego zwłaszcza w ostatnim czasie pracę nad sobą, sądzę, że dobrze będzie dać mu śluby, zwłaszcza, że to jeszcze nie wieczne śluby. - Zapadał kilka razy na zdrowiu, ale lekarz nie uważał choroby za niebezpieczną: musi tylko przez rok nie jeść mięsa (prawie wcale nie jemy) ani owoców (tego nie przypuszczałem przedtem), ani twardych rzeczy. - Załączam opinię braci. Ślę też wynik balotacji, tj. głosy: mój i o. Konstantego na kartkach.

Trzeba jeszcze dodać, że i niestety mogły wpływać na niego i przykłady tych, co tu byli... zwłaszcza br. Zygmunta [ 6 ], któremu, pomagał w administracji.

O jednym z nich muszę niestety i tu coś załączyć. Poselstwo Polskie z Tokio przysłało list i fotografię, które załączam, gdyż były br. Ludwik twierdzi w Buenos Aires, że ukończył studia w Krakowie, więc trzeba będzie wysłać oficjalne wyjaśnienie do arcybiskupa w Buenos Aires [ 7 ], bo on tam udaje... księdza!!! Kopię odpowiedzi do poselstwa w Tokio też załączam.

W tych dniach było u nas trzech bonzów pogańskich i dużo mówiliśmy o religii. Uznali, że tylko jedna może być prawdziwa religia, a nawet bóstwa Pana Jezusa obalić nie byli w stanie. - Niech Niepokalana wyjedna im łaskę.

Drukujemy 30.000 egz[emplarzy].

Z prośbą o serafickie błogosławieństwo

br. Maksymilian M-a Kolbe

PS - Dorzucam jeszcze kilka słów o braciach. Niepokalana coraz bardziej przenika ich dusze i coraz bardziej opanowuje ich serca. Nie tylko, że nigdy nie trzeba ich poganiać, ale muszę kierować się tęgo roztropnością, by powstrzymywać zapał, ażeby ofiary starczyło "na dłużej". W tych dniach dowiedzieliśmy się o trudnościach, jakie przechodzą szkoły katolickie dlatego, że nie biorą udziału w pogańskich obrzędach. Skąd i głosy o możliwości prześladowania. Gdy się o tym dowiedzieli bracia, zapanowała taka radość, że aż ochłodziłem mówiąc: "Nie cieszcie się, bo to jeszcze niepewne". Marzą poczciwi o męczennikach z Niepokalanowa.

Gdy zaś w tych dniach gorączka mi się podniosła i poleżałem dzień w łóżku, tak się prześcigali w wynajdywaniu sposobów ulżenia mi i sprawienia przyjemności, że aż im powiedziałem: "Wy mnie zanadto dogadzacie". A oni na to: "W niebie będzie jeszcze więcej". - Jak tu takich dzieci szczerze nie pokochać. Niepokalana widać już tak przeniknęła te istoty, że Jej dobroć i miłość aż promieniuje z nich. Cześć Niepokalanej za to wszystko, co raczyła uczynić i jeszcze zrobi w Niepokalanowach i po całym świecie, i... w niebie.

Tą anielskością "zaraził" się już tęgo i br. Marian.