456

Do o. Kornela Czupryka

Oryg.: rkps AN. Jedna karta jednostr. zapis.
Rzym, 15 V 1933

Maryja!

Najprzewielebniejszy Ojcze Prowincjale!

Popisałem do Niepokalanowa nieco obszerniejszy list z poleceniem pokazania (przy sposobności) także N. O. Prowincjałowi [ 1 ].

Tutaj Niepokalana coraz bardziej rozjaśnia horyzont, chociaż, jak to coraz bliżej poznaję, nagromadzone były naprawdę groźne chmury. - Cześć Jej za wszystko.

Wszystko Niepokalana obróci na większe dobro.

Do Mugenzai no Sono piszę ostrożnie, by nie było większego złego [ 2 ].

N[ajprzewieiebniejszy] O. Generał mówił mi wczoraj, by pozostać do Wniebowstąpienia Pańskiego [ 3 ]; więc przed tym świętem nie przyjadę.

Niepokalana daje mi nieraz tyle pokoju, że aż dziw - cześć Jej za wszystko.

Dołączam obrazek nowo beatyfikowanej s. Wincenty Gerosy [ 4 ].

Wczoraj był u nas na obiedzie ks. biskup Okoniewski z Pelplina i oświadczył, że pragnie poruszyć sprawę kanonizacji (nie wiem, czy już beatyfikowany) naszego O. Jana Łobdowczyka (właściwie z Łobdowa?). Zapraszał mnie do Pelplina. Obiecałem przyjechać.

Kończę, bo niedługo ustnie opowiem, co Niepokalana raczyła zdziałać i nadal działa potężną choć łagodną dłonią.

Z prośbą o serafickie błogosławieństwo

br. Maksymilian M-a Kolbe

[ 1 ] Zob. Pisma, 455.

[ 2 ] Ze względu na osobę o. Konstantego Onoszki.

[ 3 ] Zob. Pisma, 455, przyp. 10.

[ 4 ] Zob. Pisma, 455, przyp. 1.