48

P[ochwalony] J[ezus] Ch[rystus]

Najprzewielebniejszy Ojcze Prowincjale

W myśl listu N[ajprzewielebniejszego] O. Prowincjała z 12 VII byłem w Toruniu w sprawie Sługi Bożego Jana Łobdowczyka i przekonałem się, iż jest on tam tak zapomniany, że ani proboszcz pofranciszkańskiego kościoła, ani zakonnice, ani inny proboszcz (naprzeciw zakonnic) nic o nim powiedzieć nie mogli. Ten ostatni radził zwrócić się do sekretarza biblioteki Towarzystwa Naukowego, którego jednak nie zastaliśmy (towarzyszył mi o. Alfons) w domu, a okoliczności nie pozwalały nam na dalsze poszukiwania.

Wróciwszy do klasztoru, znajduję w "Manuale dei Novizi" etc. (L. Caratelli [ 1 ] M[inistro] G[enerale]), w rozdziale "Religiosi morti in fama di santita" w wieku XIII l[iczba] 52:

"B. Giovanni Loberdank di Thorn, prussiano; † 9 ottobre 1264 a Culma, e quivi sepolto nella nostra chiesa, dai luterani poi profanata insieme al corpo del beato (Wadding)" [ 2 ]. - Zapewne to on; wedle Waddinga [ 3 ] więc jest już błogosławionym, a spoczywał w Chełmnie, gdzie protestanci jego ciało wraz z kościołem sprofanowali. Czyżby więc nie było po nim śladu? Kasa konwentu przewidująca restaurację (dach) nie pozwala mi na dalsze badanie sprawy w Chełmnie.

Z okazji prymicji o. Alfonsa w stronach rodzinnych, przy których asystowałem, odwiedziłem też trumnę Czcig[odnego] O. Rafała Chylińskiego [ 4 ] i stwierdziłem, że na miejscu nie robi się nic dla jego sprawy. Z początku mówił o. gwardian [ 5 ], że pracuje dla grzeszników, a nie dla świętych, ale potem okazał szczere zadowolenie, gdym wspomniał, że pomyślę o wydrukowaniu karteczki z biografijką Sługi Bożego. Inni ojcowie i bracia chętnie podchwycili myśl współdziałania w zbieraniu wiadomości o łaskach otrzymanych za pośrednictwem Czcig[odnego] O. Rafała. O. Edwarda [ 6 ] poprosiłem o zbieranie świadectw w tym względzie z podpisami tych, którzy widzieli lub słyszeli powyższe fakty.

Niniejszym załączam biografijkę Cz[cigodnego] O. Rafała pióra o. Alfonsa [ 7 ], którego na to do Nieszawy zwabiłem, z prośbą o pozwolenie wydrukowania w formacie podobnym do kartki Gemmy [ 8 ]. - Może we Lwowie jest ładniejszy obrazek Cz[cigodnego] O. Rafała? Co do nakładu, to w "Księgarni Powszechnej" względnie "Drukarni Diecezjalnej" mówiono mi, że nakład karteczki (jak Gemmy) w 20 000 egz. wypadłby po marce za egzemplarz, w mniejszej ilości drożej. Sądzę, że 20 000 egzemplarzy przy odpowiedniej akcji reklamacyjnej rozeszłoby się prędko, Można by też zapoznać z Cz[cigodnym] O. Rafałem naszych Polaków w Ameryce, w Rumunii, a może i w innych krajach.

Zdaje mi się, że dla sprawności akcji dla rozszerzenia czci naszych Polaków-franciszkanów konieczna by była "Kasa Postulacji", gdyż inaczej stan finansowy konwentu krępuje, opóźnia i paraliżuje działanie; zresztą jeden konwent nie mógłby pokryć kosztów pracy nad wszystkimi naszymi Sługami Bożymi; jest ich bowiem wedle wzmiankowanego "Manuale" do 25 (licząc zbiorowe [pozycje] za jedną [ 9 ]. Źródłem dochodu dla niej byłyby względne publikacje i ofiary wiernych, posłużyłaby ona także do pokrycia kosztów beatyfikacji i kanonizacji. Kasy teraźniejsze (np. w Łagiewnikach) są bezczynne, bo nikt się żywiej tym nie zajmuje.

Najlepiej zaś może by było, żeby w naszej prowincji był jeden ze starszych, doświadczonych a energicznych ojców wyznaczony na formalnego "postulatora prowincjalnego". Obowiązkiem jego byłoby zająć się szczerze wszystkimi naszymi Sługami Bożymi, stan wszystkich spraw dokładnie zbadać, trudności poznać i usuwać, całą akcję planowo, systematycznie, umiejętnie, a energicznie prowadzić, ewentualnie przeprowadzić proces diecezjalny (kan. 2038 - 2064), postulatorowi naszemu w Rzymie przygotować materiał krytyczny i uporządkowany, a nawet żywym informowaniem się o stanie i przebiegu sprawy pobudzać go do "nieodkładania spraw naszych" [por. Syr 5, 7]. Oczywiście, że Włosi mogą się obyć bez prowincjalnego postulatu, gdyż postulator gen[eralny] (obecnie arc[biskup] Jaquet [ 10 ]) i wicepostulator (o. mag[ister] Laner) [ 11 ] sam zjeżdża na miejsce, bada świadków, przygotowuje biografie itd.; do nas jednak żaden z nich nie przyjedzie, bo droga daleka i kosztowna. Tym można by także wytłumaczyć fakt, że obecnie przeprowadzono "confirmatio cultus" [ 12 ] Włocha, (tercjarza z czasów św. Franciszka) [ 13 ]; sprawa O. M[magistra] Bonawentury Fasaniego [ 14 ] stoi (jak mi mówił wicepostulator) dobrze; jakiejś zakonnicy [ 15 ] (zdaje się Włoszka), której biografię o. Wicepostulator napisał, rokuje dobre (o ile pamiętam) nadzieje itd., a nasze sprawy czekają zmiłowania.

Słyszałem czasem, że nie ma cudów, ale tylko może my niewiele o nich wiemy; mówiono mi bowiem, że np. w Łagiewnikach księża (zapewne świeccy) zignorowali niewiastę, która przyszła donieść o łasce otrzymanej za przyczyną Cz[cigodnego] O. Rafała. Po takiej próbie inni ograniczą się na prywatnym podziękowaniu Bogu i Słudze Bożemu. Nasi zresztą są niewiele znani, więc też i mało kto ich wzywa.

Oczywiście, że taki postulator musiałby prowadzić żywą korespondencję tak z miejscami, gdzie znajdują się groby naszych Sług Bożych, jak też i z postulatorem naszym w Rzymie, a i nieraz osobiście się przejechać, co pociągnęłoby niemałe wydatki, na pokrycie których konieczna by była odrębna Kasa postulacji, z obrotu której jak i z całej swej działalności składałby on corocznie przed każdorazowym N. O. Prowincjałem lub co półtora roku przed kapitułą względnie kongregacją (albo co 3 lata) sprawozdanie (zależnie od czasu urzędowania). - Końcowe słowa biografijki umieszczone w nawiasie przewidują ewentualne ustanowienie prowincjalnego postulatu ze stałą siedzibą.

Może są to utopie młodej fantazji, ale mi się zdaje, że w ten sposób sprawy naszych Sług Bożych posuwałyby się szybko naprzód (o ile to będzie Bożą Wolą), a kto wie, ile szczerych powołań rozbudziłby rozgłos ich cnót i czci wśród polskiej młodzieży. - A może by N. O. Prowincjał, jeżeli to uważa za stosowne, wspomniał o tym na kapitule?

Z prośbą o serafickie błogosławieństwo

br. Maksymilian M-a Kolbe

[Adres na kopercie] Najprzewielebniejszy | Ojciec Prowincjał | Ks. Alojzy Karwacki |w klasztorze OO. Franciszkanów | we Lwowie

[Stempel pocztowy] Nieszawa 16 VIII 21; R Nieszawa nr 172

[Nadawca] O. Maksymilian M-a Kolbe | OO. Franciszkanie | Nieszawa | (Z[iemia] Warszawska)