49c

Do o. Luigi Bondiniego [ 1 ]

Oryg.: rkps w Archivum Secretum Vaticanum Sekretariatu Stanu 1921 Rubr. 52, Busta 223 fasc. 2 n. 28 948. - Odp.: AN.
[Kraków, grudzień 1921]

G[esù] M[aria] G[iuseppe] F[rancesco]

"Buone Feste" e "Buon Capo d’anno"

Rev[erendissi]mo Padre Secr[etario] Gen[erale]

Grazie tante per tutto. Non scrivo molto perché sono occupato colla preparazione del periodico mensile "Rycerz Niepokalanej" e di più per trovare da ogni dove un po’ di denaro per questo scopo. Ne ho già raccolto 30 000 mp: ma ci vorrà per il primo numero circa 100 000.

Mi raccomando tanto alle Sue preghiere, che io faccia soltanto questo che vuole la Mamma. Le difficoltà esterne ed interne non poche.

Mi benedica tanto

fr. Massimilian

[Przekład polski]

J[ezus] M[aryja] J[ózef] F[ranciszek]

"Dobrych Świąt" i "Dobrego Nowego roku"

Najprzew[ielebniejszy] Ojcze Sekr[etarzu] Gen[eralny]

Dzięki za wszystko [ 3 ]. Nie piszę wiele, ponieważ jestem zajęty przygotowaniem miesięcznika "Rycerz Niepokalanej", a jeszcze bardziej [staraniami, by] znaleźć gdzie się tylko da trochę pieniędzy na ten cel. Zebrałem już 30 000 mp, ale na pierwszy numer trzeba by około 100 000.

Polecam się modlitwom Ojca, abym czynił tylko to, czego chce Mamusia. Trudności zewnętrznych i wewnętrznych niemało.

Bardzo proszę o błogosławieństwo

br. Maksymilian

[ 1 ] List do o. Luigi Bondiniego, ówczesnego Sekretarza Generalnego Zakonu OO. Franciszkanów, św. Maksymilian napisał na odwrocie listu kleryka br. Chryzostoma Kostryckiego, w którym tenże prosił o pomoc materialną dla swojej rodziny. O. Bondini prośbę br. Chryzostoma przekazał do Sekretariatu Stanu. Dokument ten w Archiwum Watykańskim znalazł o. Damian Synowiec 30 IX 1983. Oryginał listu przekreślony jest 10 liniami niebieskim ołówkiem.

[ 2 ] List ten został przekazany do Sekretariatu Stanu najpóźniej w grudniu 1921; ten fakt, jak i życzenia świąteczne wskazują, że został napisany także najprawdopodobniej w grudniu 1921.

[ 3 ] O. Luigi Bondini jako rektor rzymskiego kolegium "Seraphicum" (1913-1916) stał się kierownikiem duchowym św. Maksymiliana. Jego decyzjom i zaleceniom Święty pozostał wierny nawet po śmierci tegoż (1936) - por. Pisma, 863.