521a

Do o. Gabriele Salvatiego

Oryg.: przechowywał adresat, a po jego śmierci trafił prawdopodobnie do Archiwum Kurii Prowincjalnej OO. Franciszkanów (OFMConv) we Florencji. - Fotokop.: AN.
[Mugenzai no Sono, 4 VI 1934] [ 1 ]

Maria

Lei ha ragione. Ed io penso anche così che l’Immacolata soltanto può risuscitare nel nostro Ordine le fioriture dei tempi passati, anzi di farci molto di più ancora santi e zelanti per le anime.

Ed è logico. Essa è la Mediatrice di tutte le grazie. E che cosa è la risuscitazione, la santificazione se non una grazia? Dunque, soltanto da Essa possiamo ottenerla.

Sarebbe bene che si studiasse più a fondo la questione della nostra (del nostro Ordine) relazione all’Immacolata; allora forse non uno dei pregiudizi cadrebbero.

Intanto preghiamo, soffriamo e lavoriamo. È scritto nel diploma "tutti i mezzi legittimi". Certamente se tutti i mezzi metteremo in moto la grazia non mancherà.

Preghiamo tanto che io primo impari a servire bene la nostra celeste Mamma.

Suo

Fr. Massimiliano M. Kolbe

[Przekład polski]

Maryja

Ojciec ma rację. Ja również tak myślę, że tylko Niepokalana może wskrzesić w naszym Zakonie stan rozkwitu z dawnych czasów, a nawet uczynić nas jeszcze bardziej świętymi i gorliwymi dla dusz.

To jest logiczne. Ona jest Pośredniczką wszystkich łask. A czymże jest takie wskrzeszenie, uświęcenie, jeśli nie łaską? A zatem tylko od Niej możemy ją otrzymać.

Byłoby dobrze bardziej dogłębnie studiować sprawę naszej (naszego Zakonu) relacji do Niepokalanej; wówczas padłoby może niejedno uprzedzenie.

A zatem módlmy się, znośmy cierpienia i pracujmy. W dyplomiku [Rycerstwa Niepokalanej] napisano: "wszystkie środki godziwe". Jeśli uruchomimy wszystkie środki, łaski z pewnością nie zabraknie.

Proszę się modlić, abym ja pierwszy nauczył się dobrze służyć naszej niebieskiej Mamusi.

Wasz

br. Maksymilian M. Kolbe

[ 1 ] Adresata i prawdopodobną datę napisania listu ustalił włoski wydawca pism św. Maksymiliana (por. Scritti, II, 105), o. Cristoforo Zambelli. Według informacji adresata (list do wydawcy z 9 X 1972) kartkę do niego załączył św. Maksymilian do urzędowego listu, skierowanego do rzymskiej Prymarii. Okoliczności wskazywane przez adresata najlepiej odpowiadają dacie 4 VI 1934. O liście (zaginionym) tego dnia wysłanym i pozostającym wciąż bez odpowiedzi wspomina św. Maksymilian dwukrotnie - Pisma, 549 i 573.