524

J[ezus] M[aryja] J[ózef] F[ranciszek]

Drogi Bracie

Z radością odczytałem Twój list. Pamiętam, że kilka Polaków w Asyżu mnie witało, choć nie pomnę już nazwisk ani twarzy. Długo nie pisałem, bo tu pracy duży nawał.

Czy ten drugi Polak (Amerykanin) [ 2 ] w kolegium też należy do M.I.? Jak się rozwija sprawa Niepokalanej na terenie kolegium? Czy dużo należy? Czy są też może i odczyty pogłębiające ducha M.I. i zastosowujące go do życia praktycznego, zadań zakonników i naszego Zakonu? [ 3 ]

U nas Niepokalana prowadzi swą sprawę stale naprzód mimo trudności i przeciwności. Im więcej pozwolimy Jej się prowadzić, tym więcej uświęcenia Ona w nas i przez nas zdziała.

Dla pociechy Waszej załączam nieco z listów przetłumaczonych na łacinę, co do nas zdążają z całej Japonii od czytelników. Załączam do listu adresowanego do O. Dyrektora prowincjalnego MI, jako też i ten list, by i on się pocieszył.

Zapewne "Rycerz" japoński już doszedł. Jeżeli nie, to proszę dać znać.

Też nieco fotografii od nas dołączam [ 4 ].

Chciałbym też wiedzieć, którzy z kleryków w Osimo bardziej są zapaleni sprawą Niepokalanej. Jak imiona, nazwiska, narodowość, stan nauki (który rok teologii); też wiek. - A może mógłbym Was wszystkich zobaczyć na jakiej grupowej fotografii całego kolegium.

Odrodzenie Zakonu, to odrodzenie poszczególnych zakonników.

Odrodzenie zakonników, to ich uświęcenie. Uświęcenie zaś jest dziełem łaski. A łask wszystkich Pośredniczką jest Niepokalana. Im więc kto bardziej do Niej się zbliży, tym więcej łask otrzyma.

W św. O. Franciszku współbrat, a w Niepokalanej współrycerz

br. Maksymilian M-a