526

I[esus] M[aria] I[oseph] F[ranciscus]

Reverendissimo Padre Segretario Generale

Riguardo alla causa dell’Immacolata nell’India e del Suo Amalam (Immaculatum) ho scritto a Lei diverse volte. Ultimamente nella lettera del giorno 12 IV 1934 ho aggiunto 3 copie delle lettere, fra i quali 2 recentissime.

Quando ultimamente passai per Roma il Rev[erendi]ssimo P. Generale mi ha detto: che non è contrario alla erezione di Amalam, che questo è la cosa della Provincia e non del Generalato e che soltanto non si può separare la presa dalla occupazione. Tutto questo ho riferito al M[olto] R[everendo] P. Provinciale.

Adesso ho sentito, che P. Provinciale scrisse al Rev[erendi]ssime P. Generale, promettendo dalla parte della Provincia di inviare i Padri ed occupare Amalam. Ma ha ricevuto dal Rev[erendi]ssimo P. Socio Generale in nome del Reverendissimo P. Generale la risposta negativa.

Non so se il Rev[erendi]ssimo P. Generale è abbastanza informato dei particolari e per questo scrivo. Lei conosce tutto bene.

Mi pare, che l’Arcivescovo sarà meravigliato di tutta questa causa. Primo una domanda del Provincialato per il "consensus". Dopo rilasciato il documento, passato più di un anno una verifica che l’Arcivescovo non ha cessato di essere benevolo e... un no.

Certamente, che siamo pochi e il lavoro non manca, ma S. Francesco Saverio moveva per le Indie quando tutta la Compagnia di Gesù contava appena 8 persone. E chi sa quante vocazioni ha suscitato proprio per questo.

Forse ancora la paura delle divisioni fa restringere lo sviluppo della causa dell’Immacolata? - Oppure la persuasione, la quale ho anche sentito, che cioè la causa della Madonna non è nostra? Se fosse così, poveri noi. Se l’Immacolata Mediatrice di tutte le grazie non ci darà la grazia della risuscitazione mi pare, che inutili rimaranno tutti i sforzi. E quanto più si avvicineremo ad Essa tanto più della grazia ricevremo.

[fr. Massimiliano M-a Kolbe]

[Przekład polski]

J[ezus] M[aryja] J[ózef] F[ranciszek]

Najprzewielebniejszy Ojcze Sekretarzu Generalny

W związku ze sprawą Niepokalanej w Indiach i Jej Amalam (Niepokalanowem) pisałem do Ojca kilkakrotnie. Ostatnio do listu z dnia 12 IV 1934 dołączyłem kopie trzech listów, w tym dwu najświeższych [ 1 ].

Gdy ostatnio w przejeździe zatrzymałem się w Rzymie, Najprzewielebniejszy O. Generał powiedział mi, że nie jest przeciwny założeniu Amalam, że to jest sprawa Prowincji, a nie Generalatu, i że jedynie nie można oddzielać przyjęcia od objęcia. Wszystko to zreferowałem Przewielebnemu O. Prowincjałowi [ 2 ].

Teraz słyszałem, że O. Prowincjał napisał do Najprzewielebniejszego O. Generała, obiecując ze strony Prowincji przysłanie ojców i objęcie Amalam. Ale otrzymał od Najprzewielebniejszego O. Socjusza Generalnego [ 3 ] w imieniu Najprzewielebniejszego O. Generała, odpowiedź odmowną.

Nie wiem, czy Najprzewielebniejszy O. Generał jest wystarczająco poinformowany o szczegółach i dlatego piszę. Ojciec zna wszystko dobrze.

Wydaje mi się, że Arcybiskup zdziwi się tym wszystkim.

Najpierw prośba Prowincjałatu o "consensus" [ 4 ]. Po wydaniu dokumentu, po upływie z górą roku, potwierdzenie, że Arcybiskup jest w dalszym ciągu przychylny [ 5 ], a [my] ... nie.

Bez wątpienia - jest nas mało, a pracy nie brak, ale św. Franciszek Ksawery wyruszył do Indii, gdy Towarzystwo Jezusowe liczyło zaledwie 8 osób. A któż zdoła zliczyć powołania, które wzbudził właśnie w ten sposób!

Może to jeszcze obawa przed podziałami hamuje rozwój sprawy Niepokalanej? - Albo może przeświadczenie, o którym też słyszałem, że sprawa Matki Bożej nie jest naszą? Gdyby tak było, biedni my. Jeżeli Niepokalana Pośredniczka wszystkich łask nie udzieli nam łaski odrodzenia, wydaje mi się, że bezużyteczne pozostaną wszystkie wysiłki. A im bardziej zbliżymy się do Niej, tym więcej łask otrzymamy.

br. Maksymilian M-a Kolbe