529

Drogi Bracie,

Dzięki Niepokalanej, że wszyscy pragniecie, macie najlepszą wolę Jej służyć.

Sekcje herezjoznawcza i apologetyczna mogą swobodnie do swojego celu zdążać, pomnąc tylko, że jest to tylko cel sekcji koła, a więc nie ostateczny cel, ale środek do celu koła MI [ 1 ].

Celem MI jest zawsze zbawienie i uświęcenie wszystkich przez Niepokalaną. Jeżeli więc do tego celu, zmierza cel sekcji, to wszystko w porządku.

Niepokalana jest Pośredniczką wszelkich łask. A przez łaskę jedynie możemy zbliżyć się do Pana Boga. W porządku nadnaturalnym więc herezja jest niczym innym, jak w tej lub owej formie odsunięciem się od łask, a więc i od Pośredniczki łask. Lekarstwem na nią jest odzyskanie łaski, a więc zbliżenie się do Pośredniczki Łask. Gdyby sekcja herezjoznawcza odkryła w poszczególnych herezjach te momenty odsunięcia się od Pośredniczki łask, znalazłaby łatwiej praktyczne, konkretne lekarstwa na dopomożenie w odzyskaniu łaski biednym heretykom. I apologetyka sama nikogo nie nawróci, jeżeli nie spłynie na nią łaska z rąk Niepokalanej. I ta więc sekcja w nauce apologetyki praktycznej więcej musi podkreślać konieczność uciekania się do Niepokalanej i wzbudzania miłości ku Niej w tym, z kim się dysputuje, niż ufać w skuteczność najjaśniejszych dowodów. Bo człowiek ma wolną wolę i trzeba łaski, by ją nagiąć, żeby pozwoliła rozumowi dać się przekonać i podążyła za prawdą.

Zapewne pracujący w tych sekcjach zdają sobie sprawę z tego, że o tyle tylko odniosą jaką korzyść z tej pracy, o ile Niepokalana to da. Bo gdyby zaufali własnym siłom, więcej by ponieśli szkody niż korzyści.

Bądźmy więc tylko coraz bardziej Jej, pracujmy zawsze dla Niej i z Nią, jako Jej narzędzie, a wtedy możemy nie kłaść tamy ani granic w żadnym działaniu. Prosimy bardzo o modlitwę za nas i wszystkich biednych pogan.

br. Maksymilian M-a Kolbe