581
Do o. Floriana Koziury
Kilka uwag do "Prawa i przywileje Milicji Niepokalanej" [ 1 ]
Z Konstytucji (nry 238-244) trudno ni wywnioskować, iż mamy w naszych kościołach "privilegium apostolicum" [ 2 ] co do nominacji moderatora pro Piis Unionibus [ 3 ].
Ważnie może poświęcić Cudowny Medalik każdy kapłan formułą zwykłą ("Omnis sacerdos potest benedictionem communem dare sacro Numismati, sicut cuilibet alteri rei seu signo religionis" [ 4 ] mówi dokument władzy poświęcenia i nakł[adania] III). Tylko wtedy nie zyskuje się specjalnych odpustów. Statut MI nie wymaga tego poświecenia i włożenia. - Władze przysługują i w przyszłości wpisującym się do MI kapłanom naszego Zakonu (drukowany cyrkularz prymarii MI z 13 II 1935) [ 5 ].
Co do aktu poświęcenia jest nieco dłuższa sprawa. Nowy akt podsunięto Kongregacji w Rzymie w ostatniej chwili przy staraniu się o odpusty. Zaraz zwróciłem na to uwagę o. Prok[uratora] Gen[eralnego] [ 6 ]. Odpisał 6 VII 1928, że akt nie należy do istoty. O. Ignudi, konsultor Kongregacji Obrzędów, radził też używać starego aktu bez zwracania się do Kongregacji. Ostatnio napisałem ponownie do O. Prok[uratora] Gen[eralnego] w tej sprawie [ 7 ]. - Nowy ten akt nie da się przyjąć, gdyż nie zawiera on ideału MI ani nawet nazwy Niepokalana nie można się w nim dopatrzeć. Odnalazłem go kiedyś - nie pamiętam w jakiej książce - jako przestarzały i zastąpiony już nowym aktem poświęcenia Sodalicji Mariańskiej [ 8 ].
O. Maksymilian
[ 1 ] Chodzi o referat o. Wojciecha Zmarza pt. Milicja Maryi Niepokalanej na tle przepisów prawa kanonicznego - zob. Pisma, 552, przyp. 8. Św. Maksymilian podaje tytuł z pamięci.
[ 2 ] Przywilej apostolski.
[ 3 ] Dla pobożnych związków.
[ 4 ] Każdy kapłan może poświęcić w sposób zwyczajny medalik, tak jak każdą inną rzecz albo odznakę religijną.
[ 5 ] Penitencjaria Apostolskia dekretem z 20 III 1933 "De facultatibus indulgentias piis operibus aut devotionis obiectis adnectendi deque analogis quibusdam indultis, tantum directe a Sacra Paenitentiaria in posterum concedendis" ("O władzach nadawania odpustów pobożnym dziełom i przedmiotom religijnym oraz o niektórych analogicznych indultach [uprawnieniach], w przyszłości udzielanych tylko przez świętą Penitencjarię") - zob. AAS 25 (1933) 170; "Comm. Ord." 30 (1933) 47-48 - zniosła wszystkie przywileje udzielone pobożnym związkom (piis fidelium associationibus), a więc i Rycerstwu Niepokalanej, o które to przywileje odtąd należy się zwracać wprost do Penitencjarii Apostolskiej.
Jak wyjaśnia "Comm. Ord." 30 (1933) 258-260: "Bene notandum est revocatas esse concessiones factas sive piis Associationibus sive Ordinibus aut Congregationibus religiosis alios facultatibus ditandi, non autem fuisse ademptas facultates sacerdotibus qui eas sive directe a S. Paenitentiaria sive indirecte, se inscribendo piis consociationibus, legitime acquisiverint. Hi propterea iuribus quaesitis fruuntur donec lapsu temporis vel resoluta conditione respirent, e. g. donec legitime adscripti maneant Associationi a qua privilegia ipsa receperunt". [Przekład polski] "Trzeba sobie uświadomić, że zostały odwołane upoważnienia dane pobożnym związkom, Zakonom i Zgromadzeniom zakonnym udzielania innym władzy nadawaniu odpustów, ale nie zostały odebrane władze tym kapłanom, którzy je prawnie nabyli, czy to wprost od św. Penitencjarii, czy pośrednio przez to, że zapisali się do pobożnych związków. Ci więc nadal mają udział w uprawnieniach, o których mowa, dopóki one nie wygasną z powodu upływu czasu lub zmiany warunków; np. dopóki pozostaną prawnie zapisanymi członkami stowarzyszeń, od których te przywileje otrzymali".
I następne wyjaśnienie tamże: "Ordines [...] et Religiosae Congregationes, quae hucusque ex privilegio apostolico saepe poterant exclusive vel minus easdem facultates quibuslibet petentibus indulgere post citatum decretum non nisi sacerdotibus propriae familiae religiosae concedere poterunt". [Przekład polski] "Zakony [...] i Kongregacje zakonne, które dotąd z przywileju apostolskiego mogły często wyłącznie lub zwyczajnie udzielać tych władz każdemu proszącemu, po przytoczonym dekrecie mogą ich udzielać tylko kapłanom własnej rodziny zakonnej".
Okólnik prymarii MI z 13 II 1935 wyjaśnia powstałe wątpliwości po myśli powyższych zasad. Kapłani Zakonu OO. Franciszkanów (OFMConv), którzy i w przyszłości zapiszą się do MI, będą mieć nadal wspomniane przywileje: "Sacerdotes [...] Ordinis nostri etiam in posterum privilegiis saepius dictis gaudere poterunt".
[ 6 ] O. Francesco Saverio D’Ambrosio.
[ 7 ] Zob. Pisma, 555a.
[ 8 ] Zob. Pisma, 177b.