685

Najprzewielebniejszy Ojcze Prowincjale!

Z opóźnieniem odpisuję na list z 11 III, bo niedawno powróciwszy z Niemiec [ 1 ] miałem kupkę zaległości i spodziewałem się sprawę zwłaszcza z br. Walentym [ 2 ] załatwić. Ale widzę, że na próżno. Podobno jeszcze przed wyjazdem do Gdyni były jakieś kłopoty - o których ja nie wiedziałem - na tle zdrowia. O rękojmię trudno, bo każdy ma wolną wolę, ale występków jakichś ani u jednego, ani u drugiego nie zauważyłem. Brat Ireneusz [ 3 ] dość spokojny, a br. Walenty ma już charakter bardziej porywczy, ale nie mam żadnych dowodów o czymś zdrożnym. Załączam dziś wręczony mi list do O. Prowincjała. Dał mi go otwarty z dopiskiem, bym przeczytał. - Dziś w jego nieobecności znalazłem w celi liścik, który też załączam. Ale zapewne miał on być zamiast tego co przesłał, lecz zastanowiwszy się złagodził jego ton i napisał drugi.

Z jednej strony dobrze jest dla Niepokalanowa, jeżeli niechętni odchodzą, ale niedobrze znów jeżeli by ktoś licząc na to, że po ślubach dostanie się na Prowincję - gdzie wyobraża sobie może życie swobodniejsze - udawał zadowolonego do ślubów. W każdym razie niech Niepokalana wszystkim kieruje.

Z prośbą o seraf[ickie] błogosł[awieństwo]

br. Maksymilian Kolbe