78
Do o. Alfonsa Kolbego
P[ochwalony] J[ezus] Ch[rystus]
Drogi Bracie!
Naprędce i pokrótce te kilka słów klecę. I tak:
1) O. Innocentemu [ 2 ] za życzenia również takoweż życzenia.
2) Do Ciebie myślałem na święta nawet nie pisać, bo przecież się rozumiemy, niedawno się widzieliśmy [ 3 ] i życzenia wzajemne wszystkiego dobrego, nawet bez napisania, valent [ 4 ].
3) Ale kiedy już piszę, "omnia fausta, bona pulchraque" [ 5 ] życzę i by Niepokalana kierowała nami jak swą własnością.
4) Warszawiacy wobec [sytuacji:] "P. Peregrinus certissime Generalis". Ergo Cornelius et ille solus Provincialis [ 6 ].
5) Gdybyście tam wiedzieli "quis Commissarium [ 7 ]" napisz mi zaraz, bo mam sprawy drukarniane, a piekące do załatwienia, a o. Peregryn jeszcze nie chciał o tym w Krakowie mówić, bo nie miał czarnego na białym.
6) Zdaje się, żem wysłał kiedyś 2 Msze jako "proprie" do załatwienia. Czy doszły? Jeżeli tak, to jeszcze jedną ślę. O. Korneli prosił mnie, gdym jeszcze w Krakowie biedował, by mu je co miesiąc wyznaczać, więc "adsurn" [ 8 ]. Odpisz przy okazji czy przyjęta.
7) W drodze [ 9 ] się zaziębiłem, kicham, kaszlę, spowiadam itd. i udaję chorego, a redagowanie numeru na maj... licho - zresztą Niepokalana pomyśli.
Wesołego Alleluja.
Twój
br. Maksymilian
[Dopisek] Wszystkim "naszym" [ 10 ] Wesołego Alleluja.
[ 1 ] Data roczna w oryginale mało czytelna, ale fakty poruszone w liście, m.in. sprawa wyboru prowincjała po śmierci o. Alojzego Karwackiego, wskazują niedwuznacznie na r. 1924. Poza tym Wielkanoc przypadała w 1924 r. 20 i 21 IV, a w liście są załączone życzenia świąteczne.
[ 2 ] Bł. Innocentemu Guzowi.
[ 3 ] Było to 7-9 IV 1924 z okazji pogrzebu prowincjała o. Alojzego Karwackiego we Lwowie.
[ 4 ] Zachowują swą moc.
[ 5 ] Wszystkiego pomyślnego, dobrego i miłego.
[ 6 ] "O. Peregryn [Haczela] z całą pewnością Generałem". Zatem Kornel [Czupryk] i tylko on Prowincjałem.
[ 7 ] "Kto Komisarzem" - zob. Pisma, 79, przyp. 4.
[ 8 ] "Zgłaszam się".
[ 9 ] Wracając z pogrzebu prowincjała o. Alojzego Karwackiego.
[ 10 ] "Naszym", tj. ojcom o podobnych poglądach na sprawę odrodzenia zakonu. Byli to: o. Kornel Czupryk, bł. Innocenty Guz, o. Samuel Rosenbaiger, o. Bonawentura Podhorodecki i o. Alfons Kolbe. Oni i św. Maksymilian oraz o. Bronisław Stryczny z Nieszawy obradowali 7 IV 1924 we Lwowiez okazji pogrzebu o. prowincjała A. Karwackiego.