90

P[ochwalony] J[ezus] Ch[rystus]

Drogi Bracie!

Nie odpisywałem na tyle korespondencji, ale wiem, że zrozumiałeś zaraz, dlaczego tak mam czas zajęty, patrząc na skoki w podwyższaniu się liczby czytelników [ 1 ].

Doprawdy, Niepokalana potężną dłonią prowadzi swego "Rycerza" naprzód. Garstkę szczegółów posłał Ci już poczciwy br. Gabriel [ 2 ].

Odpowiadam na pytania:

1) co do pisowni byłbym Ci wdzięczny, gdybyś mi wskazał najlepszą, a raczej nabył ją i mi przesłał odciągając należytość z "Rycerza" (napisz jednak, ile kosztuje, dla moich rachunków). Za uwagi niech Niepokalana nagrodzi.

2) O. Samuelowi [ 3 ] wedle "dopominania się" ślę 5 intencji (dolarówek), które nadesłał dla "Rycerza" o. Stanisław Czeluśniak.

3) Chorować doprawdy nie mam czasu, ale nieraz to i gorączka głowę rozpali, zniedołężnieję itp. ale, jak mówię, nie mam teraz na to czasu. Za to o. Fordon [ 4 ] widocznie do grobu już szybko zdąża. Kaszle okropnie i coraz bardziej raczej do trupa podobny. A jednak rwie się wciąż do pracy, że niepodobna mu jej odpowiednio ograniczyć. Szkoda go.

Czy Franuś [ 5 ] jest jeszcze we Lwowie? Czy... czy był kiedy u Komunii św.? Może mu się przypomni w klasztorze dawniejsze życie. Biedny on. Oddałem go Niepokalanej i mam nadzieję, że nas nie opuści. - Jakby to było pięknie, gdybyśmy kiedyś mogli stanąć wszyscy trzej we franciszkańskich habitach przed aparatem fotograficznym jako dowód dobrotliwego zwycięstwa Niepokalanej.

Rozgadałem się; kończę.

Twój brat

fr. Maksymilian M-a Kolbe

PS - Dołączam listy dla o. Samuela i o. Bonawentury [ 6 ] i kartkę dla wszystkich [ 7 ].

PS - O ile Franuś jeszcze u Ciebie, to i dla niego słów kilka [ 8 ].